Dutch°
So today in verband met een babyshower zal ik deze artikel iets eerder posten dan 18.00 uur enjoyyyyy…..
Ouders hoeven hun tieners niet serieus te nemen als ze verliefd zijn. ‘’
Ik denk zeker dat ouders gevoelens van kinderen serieus moeten nemen en zich in moeten leven in gevoelens van hun kinderen. Especially omdat zij ook ooit tiener waren geweest… Ik had het geluk dat mijn moeder wel deze inlevingsvermogen had. Ze begreep mij wel heel goed en ik voelde mij ook begrepen maar dan nog vertelde ze mij wel very loud and clear wat de feiten waren. Maar doordat zij mij begreep stond ik er ook voor open om haar advies op te volgen. Ik voelde me serieus genomen.
“The point is dat ik mij begrepen voelde…waardoor ik automatisch ook open stond om haar tips en advies te accepteren maar vooral ook om deze te begrijpen en uiteindelijk toe te passen. “
Ouders moeten hun kinderen vanaf kleins af aan het gevoel geven dat ze hun gevoelens serieus nemen.. Ik ben van mening dat je alleen op die manier als ouder een goede band kunt opbouwen met je kind. Vertrouwen die kweek je en begint met het delen of in vertrouwen nemen van kleine dingen en dat groeit door de jaren heen waardoor je kind je ook grotere dingen toevertrouwd. Als ik terugkijk naar mezelf vond ik het fijn dat mijn moeder mij begreep. Of ze nou deed alsof of niet. I don’t really care.. The point is dat ik mij begrepen voelde… that’s what really matters, waardoor ik automatisch ook open stond om de tips en advies van mijn moeder te accepteren maar vooral ook om deze te begrijpen en uiteindelijk toe te passen.
Niet alle ouders snappen dat het eigenlijk meer resultaat heeft om je kind het gevoel te geven dat hij of zij daadwerkelijk begrepen wordt. Want hoe jong of onervaren kinderen of tieners dan ook mogen zijn hebben ook zij gevoelens want laten we eerlijk zijn, ouders reageren nu eenmaal automatisch op basis van hun bescherminstinct in plaats van het gevoel terug op te halen en even alles terug te halen hoe zij ook alweer als tiener bepaalde dingen ervaarden… Dat is ook logisch als ouder is het hun taak om hun kinderen te beschermen. That’s what parents got to do, right? But helaas werkt het averechts als zij alleen vanuit een bescherm modus zouden handelen en geen begrip of inlevingsvermogen zouden tonen voor wat hun kinderen in die fase ervaren, althans dat vind ik.
So yes, gevoelens van jongeren moeten serieus worden genomen 100%. Kind of niet, jong of oud als mens heb je nu eenmaal gevoelens…
English°
I certainly think that parents should take feelings seriously and live in the feelings of their children. Especially because they had once been teen …
I was lucky that my mother did have this empathy. She understood me very well and I felt understood, but even then she told me very loud and clear what the facts were. mp But because she understood me I was also open to follow her advice. I felt taken seriously.
“The point is that I felt understood … so I was automatically open to accept her tips and advice, but also to understand and eventually apply them.”
-Miss B.-
Parents must give their children the feeling that they are taking their feelings seriously from the very beginning. I believe that you can only build a good relationship with your child in this way as a parent. Trust you grow and start sharing small things and that grows over the years so that your child also entrusts you with bigger things. When I look back at myself, I liked that my mother understood me. Whether they pretended to be or not. I do not really care .. The point is that I felt understood … that’s what really matters, so I was automatically open to accept her tips and advice, but also to understand and eventually apply it. Not all parents understand that it actually gives more results to give your child the feeling that he or she is being understood. Because how young or inexperienced children or teenagers have feelings because let’s face it, parents react automatically on the basis of their protective instinct instead of retrieving the feeling and getting everything back as they do teen things Experienced … That is also logical as parent is their job to protect their children. That’s what parents got to do, right? But unfortunately it is counter-productive if they only act from a protective mode and do not show understanding or empathy for what their children experience in that phase, or at least I think so.
So yes, feelings of young people must be taken seriously 100%. Child or not, young or old as a person, you have feelings …
Dutch°
Het is nou eenmaal geen wereldnieuws meer, dat tieners zaken vanuit een onbekommerd perspectief bekijken en het oorzaak en gevolg verband niet altijd even goed inzien. Maar kan je het tieners kwalijk nemen of hen hierom als minder serieus beschouwen? Ik vind van niet.
Als je jong bent, ben je nieuwsgierig, grensverleggend, leef je in je eigen wereldje en ben je vooral op zoek naar je eigen identiteit. Het perspectief rozengeur en maneschijn, kalverliefde. Zo noemde mijn ouders verliefd zijn. Als ik zei dat ik verliefd was of van een jongen hield, dan zeiden me ouders altijd: Meisje, wat weet jij nou van houden van. Je hebt geen idee.. Als tiener voelde ik me hierdoor vooral onbegrepen en gaf het des te meer reden om deze nieuwe ontdekking verder uit te pluizen. Wat echter wel heel bijzonder was, was dat ik tijdens deze ontdekkingsreis toch altijd de goedkeuring van mijn ouders opzocht. Want als mijn ouders iets niet goedkeurde dan wist ik dat er iets niet pluis was. Maar desondanks prikkelde dit mijn eigen nieuwsgierigheid alleen maar meer. Net als elke tiener dacht ik vaak, de aanhouder wint. Ik was altijd van mening als ik mijn ouders de andere kant van het dubbeltje kon laten zien, dat ik ze vast mee kreeg in het perspectief waarin ik zaken bekeek. Haha, helaas was dit vaak te mooi om waar te zijn en hielden mijn ouders vaak genoeg voet bij stuk. Mijn ouders stonden ook zo goed op één lijn, dat het vaak zelfs onmogelijk was.Hoe bijzonder de band tussen mij en me ouders ook was. Ik moet toegeven dat ik niet altijd de meest tactvolle tiener in de omgang ben geweest. Ik was een ontzettende eigenwijze en koppige tiener. Je kon me van alles wijsmaken maar zolang ik dit niet met mijn eigen ogen gezien had of ervaren, stond ik er nooit voor de volle 100% achter.
Mijn ouders namen mij eigenlijk pas serieus op het moment dat zij zagen dat ik liefdesverdriet had. Naja, je weet wel, dat janken alsof je wereld vergaat. Ja dat dus. De liefde, veiligheid, bescherming en vertrouwen die ik op dat moment van mijn ouders voelde deed mij alles doen vergeten. Voor mijn vader was het zo dat niemand aan zijn kleine meid kwam, en voor mijn moeder was het hard om te zien dat haar mooie en verstandige meid zich zo heeft laten kwetsen. Om de details maar even terzijde te houden, zou je kunnen zeggen dat er geen enkele ouder is die zijn kinderen niet het liefst behoed en beschermd tegen al het kwade in de wereld. Hierom heb ik het mijn ouders nooit kwalijk genomen dat zijn de liefde nooit 100% hebben aangemoedigd bij mij.
‘’ Een tiener is werk in uitvoering. Ik denk dat het presteren sterk word bepaald door de persoonlijke ontwikkeling en de aarde van de steun, sturing en inspiratie die zij krijgen van de ouders. Ouders zijn essentieel in deze fase van de tieners, is mijn ervaring. ‘’
-Grassiella-
What Do You Think?
Hierom sluiten we af met de volgende stelling:
‘’ Ouders, weten te allen tijde wat het beste is voor hun kind ‘’
Ben je het eens of oneens met deze stelling. Laat ons weten door een reactie te laten onder dit artikel.
English °
After all, it is no longer world news, that teenagers look at things from an unconcerned perspective and do not always see the cause and effect of the connection. But can you blame teenagers or consider them as less serious? I do not think so. When you are young, you are curious, groundbreaking, you live in your own world and you are mainly looking for your own identity. The perspective rose fragrance and moonshine, puppy love. That’s how my parents mentioned being in love. When I said that I was in love or loved a boy, my parents always said: Girl, what do you know about loving. You have no idea.. As a teenager, I felt mostly misunderstood and gave me even more reason to explore this new discovery. What was very special, however, was that during this voyage of discovery I always sought the approval of my parents. Because if my parents did not approve something, I knew something was wrong. But in spite of this, my own curiosity only stimulated more. Just like every teenager, I often thought, the supporter wins. I always thought if I could show my parents the other side of the dime, that I got them stuck in the perspective where I looked at things. Haha, unfortunately, this was often too good to be true and my parents often kept their foot on their feet. My parents were also so well aligned that it was often impossible. How special the bond between me and my parents was. I have to admit that I have not always been the most tactful teenager in my life. I was a dire stubborn and stubborn teenager. You could fool me of everything, but as long as I had not seen or experienced this with my own eyes, I never stood completely behind it. My parents actually took me seriously only when they saw that I had heartbreak. Naja, you know, that howling like your world is going to end. Yes that is. The love, safety, protection and trust that I felt at that time from my parents made me forget everything. For my father it was so that no one came to his little girl, and it was hard for my mother to see that her beautiful and sensible girl had hurt herself. To keep the details aside, you could say that there is no parent who does not like to protect his children and protects them against all the evil in the world. Because of this I never blamed my parents for having never encouraged love to 100%.
My parents actually took me seriously only when they saw that I had heartbreak. Naja, you know, that howling like your world is going to end. Yes that is. The love, safety, protection and trust that I felt at that time from my parents made me forget everything. For my father it was so that no one came to his little girl, and it was hard for my mother to see that her beautiful and sensible girl had hurt herself. To keep the details aside, you could say that there is no parent who does not like to protect his children and protects them against all the evil in the world. Because of this I never blamed my parents for having never encouraged love to 100%. ” A teenager is a work in progress.
“I think that performance is strongly determined by the personal development and the earth of the support, direction and inspiration they receive from the parents. Parents are essential in this phase of teenagers, is my experience. ”
-Grassiella-
What Do You Think?
This is why we conclude with the following statement:
” Parents know at all times what is best for their child ”
Do you agree or disagree with this statement.”
Let us know by leaving a comment under this article.
Don’t Forget To Check out her blog!
https://www.belles-lettres.nl
Miss B Blogz Thingz Over... 